Red vožnje Bečej do Senta

Autobus od BEČEJ do SENTA ne prolazi kroz druge gradove ili veća značajna mjesta. Prvi autobus kreće u 08:02, dok posljednji polazak možete uhvatiti u 18:32. Dužina puta je oko 46 km. Prosječno trajanje putovanja po redu vožnje je 59 min.
Prtljag se obično plaća po torbi na svim polascima u zavisnosti od prevoznika. Na linijama saobraćaju autobusi visoke i srednje turističke klase dok na kraćim relacijama neki prevoznici organizuju putovanje turističkim kombijima ili malim autobusima.
Red vožnje BEČEJ - SENTA postoji za sljedeće dane:
ponedjeljak
utorak
srijeda
četvrtak
petak
subota
nedjelja

Bečej, grad koji broji skoro 250 000 stanovnika se nalazi u  pokrajini republike Srbije, Vojvodini. Smješten je između Novog Sada i Subotice, na raskršću željezničkih i drumskih puteva. Bečej je važan ekinomski centar. Veliko naselje na desnoj obali Tise, panonski grad, društveno i kulturno središte Vojvodine.

Grad Bečej je star više od 900 godina. Na teritoriji današnjeg grada i njegovoj okolini život odvijao kroz gotovo sve kulture. U gradu se mogu vidjeti brojni kulturno istorijski spomenici, monumentalne crkve, narodna biblioteka, gradski muzej.

 U opštini je dobro razvijena poljoprivreda zahvaljujući tipično ravničarskim bogastvima. 

Opština Senta nalazi se u Srbiji,  u severnom delu Autonomne  Pokrajine Vojvodine,  42  km južno od  srpsko-mađarske  granice, na  desnoj obali reke  Tise. Površina  opštine  Senta iznosi   283.5 km² . U pravcu sever-jug najviše je široka 13 km, a u pravcu istok-zapad najveća dužina je 28,5 km. Opštini Senta  administrativno  pripadaju  još četiri  naselja  seoskog  tipa:  Gornji Breg,  Bogaraš,  Tornjoš  i Kevi.

Senta je izrasla oko manastira. Prvi put se pominje 1216. godine i razvija zahvalјujući pogodnom geografskom položaju, na važnom prelazu preko reke Tise. Od 14. veka posed je budimskog nadbiskupa. 1506. godine postala je slobodni kralјevski grad. U ratu između Austrije i Turske, jedna od najvećih pobeda Austrije bila je bitka kod Sente 11. septembar 1697. godine ("Kod Sente je spasen Beč"). Nakon što su se Srbi graničari iz Potisko-pomoriške granice 1742. godine većinom iselili u Rusiju u XVIII i XIX veku Sentu su naselili Mađari, Slovaci, Nemci i Jevreji, a između dva svetska rata i posle 1945. godine Srbi, Crnogorci i drugi narodi. Senćansko pristanište, udalјeno 124 km od ušća Tise u Dunav, bilo je jedno od najvažnijih u prostoru dvorečja. Godine 1769. Senta je izgorelau velikom požaru.

Završetkom Prvog svetskog rata Senta dolazi u okrilje južnoslovenske države, koja je tada formirana. Kao posledica promene carstva ekonomsko razviće se zaustavlja, a zahvaljujući agrarnoj reformi grad gubi prethodnu veliku ekonomiju, usled čega dolazi do unazađivanja ekonomskog i društvenog razvića.

U drugom svetskom ratu je mnogo stanovnika Sente postalo žrtvom usled odmazdi raznih političkih sistema. Velika ulaganja za rekonstrukciju posle rata su zaobišla opštinu. Većina stanovnika se bavi poljoprivredom, a promena se javlja samo posle 50-ih godina XX veka. Početkom šezdesetih godina izgradi se most preko Tise, i fabrika šećera. Kasnije se izgrađuje industrijska zona, koja se nalazi južno od grada, gde je svoje mesto dobilo više ekonomskih i industrijskih postrojenja, odnosno luka, koju su, nažalost, premestili na istorijsko mesto Senćanske bitke.

U ekonomskom životu grada još i danas glavnu ulogu igra poljoprivredna proizvodnja. Tokom sedamdesetih godina XX. veka peskom je popunjeno ostrvce koje se nalazilo na južnom delu grada, a na tom mestu je izgrađena stambena četvrt, namenjena stanovanju više stotina porodica. Kej, blizu samog centra grada, predstavlja popularno šetalište pod krošnjama kestenova.