Red vožnje Tetovo do Tirana

Busticket4.me Vam pomaže da jednostavno pretražite, uporedite i kupite kartu/e za odgavarajući autobus na relaciji  od TETOVO do TIRANE.

Autobus od TETOVO do TIRANE ne prolazi kroz značajnih gradova.  Dužina puta je oko 255 km. Prosječno trajanje putovanja po redu vožnje je 08 sati.

Prtljag se obično plaća po torbi na svim polascima u zavisnosti od prevoznika, koji nude brz i efikasan prevoz po povoljnoj cijeni. Autobusi su uglavnom visoke turističke klase sa klimom, ABS-om, udobnim putničkim sjedištima i sl.
S obzirom da autobus prelazi preko graničnog prelaza moguća su i duža zadržavanja u periodu turističke sezone. Obavezno ponesite identifikaciona dokumenta.

Red vožnje  od TETOVO do TIRANE postoji za sljedeće dane:

• ponedjeljak
• utorak
• srijeda
• četvrtak
• petak
• subota
• nedjelja

Autobuski prevoznici koji saobraćaju na relaciji  od TETOVO do TIRANE su: Drita Travel, Ido Tours.

Tetovo  je grad u Republici Makedoniji, u njenom severozapadnom delu. Tetovo je sedište i najveće naselje Pološke oblasti. Tetovo je najveće većinski albansko naselje Republici Makedoniji i neslužbeno je središte albanske zajednice u državi.

Grad Tetovo je smešten u severozapadnom delu Republike Makedonije, na glavnom pravcu koji povezuje glavni grad države, Skoplje, sa Albanijom. Od glavnog grada Skoplja grad je udaljen 43 kilometara zapadno.Jedno je od središta istorijske oblasti Polog. Naselje se smestilo u donjem delu plodnog i gusto naseljenog Pološkog polja. Istočno od naselja se pruža polje, a zapadno se uzdiže Šar-planina. Nadmorska visina grada je približno 470 metara.

Klima u Tetovu je umereno kontinentalna. Kroz Tetovo protiče rečica Tetovska pena, koja se par kilometara istočno uliva u Vardar. Pored toga na području grada postoji i više manjih potoka. Svu vodotoci su u slivu Egejskog mora.

Tetovo je jedan od najstarijih gradova u Makedoniji, koji je tokom istorije bio dodirna tačka različitih kultura u zavisnosti od tradicija društva koja su živela na ovim prostorima. Grad nosi ime mitskog junaka po imenu Teto (Kteto), koji je očistio okolinu od zmija. Neki od brojnih kulturnih spomenika uključuju: Šarenu džamiju, Harabati Babinu tekiju, hamam, Stari most, tetovsku tvrđavu Kale, Lešočki manastir i mnoge druge, koji umnogome doprinose turizmu opštine. Tokom vojnih akcija 2001. godine, Lešočki manastir je bio potpuno razrušen i uništen, a tokom leta 2005. je obnovljen u celosti uz pomoć Evropske Agencije za obnovu i razvoj.

U gradu se nalaze dva univerziteta (Univerzitet Jugoistočne Evrope i Tetovski univerzitet), 89 osnovnih i 5 srednjih škola.

Tirana je glavni i najveći grad Albanije. Po zvaničnim procijenama ima oko 420 hiljada stanovnika. Osnovana 1614. godine, a postala je glavni grad 1920.

Tiranu je 1614. godine osnovao osmanski general Sulejman-paša, koji je izgradio džamiju, pekaru i tursko kupatilo i po popularnom mišljenju nazvao grad imenom Tehran, u čast svojoj vojnoj pobjedi kod Teherana u Persiji (danas Iran). Međutim, postoje i raniji pomeni o dvorcu u planini Dajti, po imenu Tirkan, u šestom vijeku, u spisima jednog vizantijskog istoričara.

Još jedan pomen ovog regiona, u venecijanskim spisima, naziva ovaj region njegovim današnjim imenom. Ovi spisi datiraju oko 1412. godine. Mali grad je izabran za privremenu prestonicu Albanije (kao kompromis između Južne i Sjeverne Albanije) od strane privremene vlade, januara 1920. Novembra 1944, komunistička vlada Envera Hodže je uspostavljena u Tirani  nakon što je 17. novembra oslobođena od njemačke okupacije.

Gradsko stanovništvo, koje je procijenjeno na samo 12 hiljada 1910. godine je poraslo na 30 hiljada na popisu 1930. godine i čak 60 hiljada 1945. uprkos godinama strane okupacije i rata. Tokom 1950-ih, Tirana je doživjela period izrazitog industrijskog rasta, uz porast broja stanovnika na 137 hiljada 1960. godine. Kasnih 1990-ih, Tirana doživljava najbrži priliv stanovnika, jer su se Albanci sa sjevera zemlje u velikom broju selili u prestonicu u nadi za bolji život.

Po završetku vladavine Envera Hodže, posljednjeg diktatora u ovom dijelu Evrope, počinju bolji dani za Tiranu. Grad, koji je do tada bio zatvoren i veoma izolovan, polako počinje da se otvara prema drugim zemljama.

Godine 2004, Edi Rama, tadašnji gradonačelnik Tirane, dobija nagradu za najboljeg gradonačelnika svijeta. Mnogi se slažu da je tome doprinijela njegova vizija Tirane kao vedrog grada i projekat mijenjanja gradskih fasada, za nečiji ukus možda i drečavim, te neusklađenim bojama, ali očigledno odlično prihvaćenim od strane stranih medija te samih stanovnika glavnog albanskog grada.

Uzrok ovako drastičnim promjenama je bilo sivilo koje je vladalo u Tirani do prije Raminog dolaska, jer je grad za vrijeme Envera Hodže bio izuzetno zapušten, te su sve zgrade u gradu ili izgubile fasadu, ili je fasada posivila, a to je uticalo na opšte raspoloženje u gradu. Međutim, problem koji se javlja u zadnje vrijeme je taj da i nove fasade otpadaju sa starih zgrada zbog dotrajanosti. Zato je gradska uprava krenula u generalno renoviranje grada, te izradu novih prostornih i urbanističkih planova, sa namjerom da sve stare zgrade u budućnosti zamijeni novim, ne napuštajući ideju vedrih boja.

Uprkos problemima u Tirani je vidan napredak. Započeta je i izgradnja prvih pravih turističkih atrakcija poput jedne od dužih žičara u Evropi, kojom se može stići do drugog po visini vrha u neposrednoj blizini Tirane. Sama žičara je završena ali još uvek nedostaju kvalitetni prateći sadržaji. Dodatna atrakcija je i rotirajući restoran na vrhu najviše zgrade. Nažalost potencijali i postojeće atrakcije još nisu valorizovane.ći do drugog po visini vrha u neposrednoj blizini Tirane. Sama žičara je završena ali još uvek nedostaju kvalitetni prateći sadržaji. Dodatna atrakcija je i rotirajući restoran na vrhu najviše zgrade. Nažalost potencijali i postojeće atrakcije još nisu valorizovane.

​